En son ne zaman sinema ya da tiyatroya gittiğimi hatırlamıyorum. Utku ile kendi hayatıma öylesine gömülmüşüm ki. Ne; rahat rahat alışverişe çıkabiliyorum, ne kendime özel bir şeyler yapabiliyorum. İşten çıkar çıkmaz aklımdaki tek şey bir an önce ona kavuşmak. Oysa, çocuğunu ailesinin yanına bırakıp da tatile çıkanlar var. Spor salonlarına gidenler, kuaförden, güzellik salonlarından çıkmayanlar da. Ben neden böyleyim. Neden kuafore ya da alışverişe her gittiğimde, içimde karşıkoyamadığım suçluluk duygusu ve bir an önce onun yanına koşma isteği. "Onun zamanından çalıyorsun" diyor içimdeki ses.
Dün gece ise bu sese karşı koyarak, Ankara Devlet Tiyatrosunun düzenlediği oyunu izlemeye gittim. Rahatladım mı peki? Kendim için bir şeyler yaptığıma sevindim sadece o kadar. Aklımın bir köşesinde sürekli Utku varken zor oluyor arkadaşlar. Bu aralar hastalığı ve kreş uyumu beni çok zorluyor. İçim daralıyor.
Dualarınızı beklemekteyim.
Not: Hafta sonu ise mutfakta olacağım, pirinç etkinliğine hazırlık var. Mutfakta olmak beni rahatlatıyor. Bir yandan Utku ile uğraşmak bir yandan da siteye eklemek için bir şeyler hazırlamak hoş bir telaş. Seviyorum sizleri. Gelen her yorumu büyük bir keyifle okuyorum. İyiki varsınız.
Muhabbetle kalın...
17 yorum:
Rabia'cigim,
Kesinlikle sana katiliyorum.Insanda sucluluk duygusu oluusyor...Ama yasam gereklilikleri elden birsey gelmez.Insallah iyi olsunlarda.BEn inan dua ederim.Zaten oglum icin ve tum bebeleri icin ediyorum.Utku pasayada ederiz annesi.Insallah tum zorluklar senin ve bebgin icin en kolaylara cevrilsin.Operim ben Utku'yu...
Musait oldukca Utku ,Furkan kardesede gelsin:)
Gulenay(Furkan bebekin annesi:)
merhaba Rabia, senin yazdıklarını çok iyi tahmin edemem belki henüz anne olmadığımdan ama normal olduğunu düşünüyorum. O bebeklerini bırakıp gezen anneler de sanırım ya çalışmıyorlar ve tüm gün beraber olduklarından böyle yapıyorlar ya da olaya daha mantıksal bakıyorlar :)
Etkinlik için ne yapacağına karar verdin demek. Ben daha birşey bulamadım,üstelik bugün tüm gün çalışıyorum ve yarın da gündüz annemlerle metroya akşam da annemlere gideceğiz. Belki bulurum yine de arada derede yapacak birşey ya da katılamam. Vaktim olursa pancar sarması mı yapsam ki :)
Bu arada metro ya gitmişken şuna dikkat et uygun oluyor al diyebileceğin bir malzeme var mı?
Sevgiler..
aintabsofrasi.blogcu.com
Gülenay hanımcığım çok teşekkür ederim. Furkan beyimizin ziyaretinize geldim. Allah bağışlasın. İnsan anne olunca ne kadar da kırılgan oluyor. Eskisi gibi değilim. Çocuklara daha büyük bir şefkat ve sevgi ile bakar oldum. Ve sürekli dua ederken buluyorum kendimi.
Naileciğim merhaba. Seni burada görünce ayrı bir mutlu olurum. Hemserimsin ya. :)
İnşallah sen de bu güzel ve zor duyguyu yaşarsın canım. Bahsettiğim kişiler çalışan anneler. Onları dinledikce hayretle bakıyorum. Neyse bu ayrı bir konu. Söylediğin gibi mantıksal yaklaşıyorlardır. Ben duygularımın önüne geçemeiyorum. Bilmiyorum hangisi doğru.
Etkinlik için ne yapacağıma karar verdim. İki şey arasında kararsızım. Birbirine yakın ama. Pancar sarması çok güzel olur Naile, canım çekti bak. Yalnız çok fazla muadili var bence farklı bir şey ile katıl. Hani bir börek var, çiğ börek diyorlar içinde pirinç oluyor. Seviyorsan onu deneyebilirsin. Tabi pancar sarması da ayrı bir güzel.
Şimdi benim de metro kartı almak için evrakları hazırlıyordum inan. Gitsem mi diye düşünüyordum. Ben ilk açıldığında alel acele bakıp çıkmıştım. Ama küvertür çikolata fiyatı uygun gelmişti bana. 22 ytl gibiydi. Dışarıdan pek de bir farkı yok gibi genel anlamda. Senin tavsiye edeceğin bir şey olursa bana yaz olur mu?
Sevgiler.
Naileciğim, yalnız metroda meyve, sebze (ama enginar göremedim real de vardı sanki, sen yemek istiyorsun ya) , balık ve et reonu çok güzel. Göze hitap ediyor.
Bir de elektronik eşyada bazen çok cazip fiyatlar uygulanıyormuş. Hatta bir tanıdığım fiyatı çok uygun olduğu için 2 tane laptop almış.
Çok saolasın canım, küvertüre bakmayı ben de düşünüyorum ama büyük paket olursa almam herhalde çünkü zaten eşimden dolayı çok fazla çikolatalı şeyler yapamıyorum. muffin kağıdı, yağlı kağıt gibi bazı ihtiyaçlarımı gidermeyi bir de ekstradan pasta süsleri bulursam almayı düşünüyorum şimdilik. Et reyonuna uğramayız sanırım da (malum kurbandan çıktık :)) balık reyonu olabilir, arayı çok açmadan balık tüketmeye çalışıyoruz.
Enginarı çok merak ediyorum evet ama onu soyabilecek birini bulmadan almam sanırım :)
Ah tabiki pirinçli böreği iyi hatırlattın ben bu akşam denemeye çalışayım bakayım zaten denemek istiyordum.
merhaba Rabia...
Sevgili süheyla'nın yaptığı şahane kurabiyeler beni sana getirdi.İyi ki de getirmiş. SÜheylaya teşekkürler.
Ne güzel bir site.. Ne güzel yemekler ve tarifler... Ellerinize sağlık. Bu sırada söylemeden geçemeyeceğim. Utkucuk pek şanslı sizin gibi bir anneye sahip ..
Sevgilerimle.
sevgili rabia,hissetiklerin normal bence utku o kadar şeker görünüyor ki...Allah size bağışlasın..
ayrıca etkinlik beni de düşündürüyor,bugün hiç bir şey yapamadım,istanbuldaki sis kronik sinüzit problemimi azdırdı ve başım çok ağrıyor..belki yarın...
sizin tariflerinizi şimdiden merak ettim,selamlar..üstteki yorumdaki teşekküre ben de teşekkürle karşılık veriyorum ve zerrine burdan da selamlarımı gönderiyorum..
Canım suçluluk duyma hiç!
Senin ruh halin iyi olmalı ki evladına daha verimli olabilesin unutma!
Buda kendine zaman ayırmanla olacaktır...
İyi yapmışsın;))
Muhabbetle...
Kolay gelsin...
Anne olmak böyle birşey...Kİm için gecenin en sıcağında,uykunun en tatlı anında yatağımızdan fırlayıp koşarız yanına? yavrularımızdan başka?
Selam ve sevgilerrrr
canım benim ya!senin yazını okuyunca içim rahatladı valla.anormal olmadığımı düşündüm.çünkü sen benim duygularıma tercüman olmuşsun.bende aynı dertten mustaribim rabiacım.ama doğru olmadığını da biliyorum bu durumun.unutmamamız gereken birşey varki dört dörtlük anne yoktur.uzmanlar da bunu söylüyor.sanırım daha çok duygularımızla hareket ediyoruz."anne olunca başka türlü olmuyor" dediğini duyar gibi oluyorum.çocukların tüm kaprisi,mızmızlığı annelerine inan.ege,bakıcı teyzesine hiç huysuzluk yapmıyor örneğin.hafta içi daha düzenli herşeyi.yemek,uyumak gibi.bana gelince uyuması zor,yemesi nazlanarak.sanırım özlemle de ilgili ama ben yokken ağlamıyor.geldiğimde çok mutlu.ne zaman bakıcı teyze bırakıp gidiyor,başlıyor yaka iğnem olmaya:))bu durumda vicdan azabımı düşün artık!biliyorum beni kullanıyor bu 9 aylık bebek. biz herşeyimizi onlara göre ayarlayarak,kendimizi ait özel hiç birşey yapmayarak buna daha çok izin veriyoruz.bizler mutlu olalım ki onlarda mutlu olabilsin öyle değil mi?teorik güzel ancak uygulama işi nasıl olacak bilemiyorum canım:))umarım biz ve bizim gibi olan tüm anneler bunu uygulayabilir.ben drama kursuna yazılarak uygulamaya geçmeyi düşünüyorum.hadi hayırlısı...
pek gevezelik ettim.kendine iyi davran!görüşmek üzere
sevgiler...
Zerrin merhabalar canım. Ne güzel şeyler yazmışsın. Sık sık ziyaretime gel. Ben de sana geleyim hemen. Utkum inşallah şanslıdır. Bu kadar endişeli bir anne ileride çekilir mi ki? :)
Süheylacığım geçmiş olsun. Üzüldüm rahatsızlığına. umarım şu an iyisindir. Bir sonraki etkinliğe katılırsın olmazsa.
Ev perisi zaten böyle durumlarda bunu söylüyorum kendime. Devamı gelsin artık bu tür etkinliklerin d mi? :)
Serinmavi çok haklısın. uyurken hiç bir ses duymayan ben nasıl oluyor da yan odada uyuyan minicik insanın sağından soluna dönmesini duyuyorum. Şaşıyorum kendime. İşte annelik diyorum sonra kendime.
Ahh Gültaç, canım eminim yalnız değilizdir. Bizim gibi anne çok vardır. Ben de duygularıma karşı koyarak Utkuyu babasına bırakıp gittim. Vicdanım çok rahatsızdı ama olması gerek. Kitap dahi okuyamaz oldum. Artık uyumadan önce okuyorum. Galiba zamanla yoluna girecek herşey. Şu yaramaz fındıklar hep aynı galiba. Hadi Gültaç sen de biryerlerden başla. Destek ol bana.
Muhabbetle...
Bu hepimizde boyle herhalde. Ben de ayni senin gibi dusunurdum daha onceleri. AMa simdilerde gonlum daha rahat, belki biraz daha buyudugu icin. Krese vermeye basladiktan sonra alistim ben de ayri kalmaya..
Fotograf cok hos cikmis, opuyoruz sizi..
Hanifeciğim beni çok rahatlatıyorsun inan. Tecrübelerin inan bana çok faydalı oluyor. Teşekkür ederim canım.
Sevgiler.
merhaba yazınızı okudukça inanın kendimi gördüm benimde biri 6 biri 15 aylık küçük çocuklarım var ikisini de daha rahat büyütebilmek ve gelişimlerini takip edebilmek için işimi bıraktım bununlada yetmedi gezmelerimi bile terkettim kendime zaman bile ayıramıyorum çevremde bazı arkadaşlarım çalışmadıkları halde kadın tutup günlerine bile gidiyorlar ben ise sizinde dediğiniz gibi suçluluk hissediyorum çevremden sürekli tepkiler alıyorum ama elimde değil sizi anlıyabiliyorum allah çocuklarımıza uzun ömürler versin banada beklerim tanışalım kaynaşalım ama dimiii
Gülizciğim kendimi yalnız hissettirmediğin ve yorumun için çok teşekkür ederim. Kendimi anormal gibi düşünmeye başlamıştım.
Ziyaretine seve seve gelirim.
Sevgiler.
rabia 13 yaşında bir kızım ve 6 yaşında bir oğlum var. Çalıştığım için çocuklarımı akşamdan akşama görüyorum. Onlarsız bir yere gitmek hala hiç içime sinmiyor ve suçluluk duygusu duyuyorum. Ve gitmiyorum. Seni çok iyi anlıyorum. Ama kızım artık büyüdü. O başladı bizi bırakıp gitmeye.
Güzinciğim merhabalar canım. Beni de sonra pişman olursun diye uyarıyor bilen kişiler. Ben de biraz kendimi normale çevirmeye çalışacağım. Ben mutlu olmayınca ona da yansıtabilirim değil mi?
Sevgiler.
Yorum Gönder