Mimlenmişim

Yeni bir oyun başlamış ben de Seda Hanımdan öğrendim. Beni mimlemiş. Ay sevindim. Mimlemek de ne oluyor diyorsanız hemen anlatayım; kendimizi bir kaç madde ile anlatmak.
Merak ettiyseniz okumaya devam.

• Okumayı çok severim ve şu aralar Utku sayesinde sekteye uğrayan okuyamayışımın ezikliğini hissediyorum. Beni en çok mutlu eden şeylerden biri; netten siparişini verdiğim kitapları heyacanla beklemek ve gün içerisinde 10 defa kargonun gelip gelmediğimi sorduktan sonra elime geçtiğinde, paketi açmam. Sanki bana hediye geliyormuş gibi mutlu olurum. Ama hiç bir keyif, kitap cafelerde eline alıp da incelediğin ve aldığın kitap kadar zevk vermez. Burada canım arkadaşım Hilali anma isteği uyandı. Canım benim ne çok gezerdik. Her kitapçıya uğrardık, sinemaları kaçırmazdık. Ah şimdi hepsi Hilalim kadar uzak. Başka şehirde malesef, diğer arkadaşlarım gibi.
• Çok güler yüzlü olduğum söylenir. Gerçekten de öyleyim. Tebessüm etmek sadakadır arkadaşlar. Sabahleyin nemrut gibi kalkan arkadaşlarım, tanıdıklarım var. Günaydın demeye korkarsın. Ben hiiiç öyle değilim neşe dolu kalkarım.
• Küçük şeylerin mutluluğunu yaşamayı bilirim. Sadece bir biskuvi kokusu ya da bir şarkı beni geçmişe götürür de mutlu olurum.(Songülcüğüm anlamışsındır eminim, zekisindir bilirim)
• Kötü bir şey yaşadığımda benim durumumdan daha kötü durumda olan insanları ve yaşadıklarımı ilk defa yaşayanın ben olmadığımı düşünür teselli olurum. Ve şükrederim Rabbime ki bana güzeller güzeli bir evlat ve eş verdiği için.
• Sinirli bir yapım yoktur. Sinirlenince ise karşımdakini kırmaktan hiç çekinmem. Kötü bir şey ama o an için bunun muhasebesini yapamıyorum. Zamanla belki değişirim.
• Çok konuşkan değilimdir, ama yazarak kendimi ifade etmeyi severim. Hemen samimiyet kuramam, galiba seçici olmamdan kaynaklanıyor. Dualarımda hep iyi insanlar ile karşılaşmayı isterim. 25 yıllık hayatımda kötü diye nitelendirebileceğim biri çıkmadı karşıma, şükürler olsun.
• En sevdiğim çiçek laledir. Dalından çiçek koparmayı sevmem.
• Bunca güzel yemek sitesi varken, yemek sitesi açmayı düşünmüyordum. Arkadaşım Hilal için hazırladım ilk bu siteyi. Rabiacığım Antep yemekleri arıyorum(kendisi İzmitli) ama bulamıyorum bana tariflerini yazar mısın dedi. Bu konuşma üzerine yemek sitesi açmamı istedi. Ve başladım. Sonra buradaki güzel insanlarla tanışınca, kendimi sürekli değişik ne yapsam diye düşünürken bulmaya başladım. Konu, Hilali aştı yani. Çok sevdim sizleri.
• Yeni kıyafetler almayı çok severim. Bu aralar ise eziyet haline geldi çünkü Utkuyu bırakamıyorum. Aynı zamanda kilo almamdan dolayı kendime hiç bir şey yakıştıramaz oldum.
• Beni tanımayanlar kibirli olduğumu hatta çok havalı göründüğümü söyler. Tanıdıktan sonra ise günah çıkarır gibi gelip eski düşüncelerini benimle paylaşıp ne kadar çok yanıldıklarını söylerler. Kibir ve gurur dan hepimizi korusun Allahım. Kibir ve gurur ile ilgili onca hadis var. Onları okuduktan sonra korkmamak mümkün değil.
• Ve tek isteğim; vatanına ve dinine bağlı, duyarlı, saygılı, kendisinden razı olunulan bir insan yetiştirmek, Utkumu büyütmek.

Ay ne çok meraklıymışım kendimi anlatmaya. Kendimi tuttum daha. Uzun yazmayı, gözlerinizi yorduğum için sevmiyorum. Beni affedin arkadaşlar. Ben kimi mimlesem ki? Münevver abla, Hesna, Gülenay ve Lavantini mimliyorum kabul ederlerse tabi.
Muhabbetle, sağlıcakla kalın...